Πως θα μπορέσομε να βγούμε από την κρίση

Σ' ενα χωριό που ζει από τον τουρισμό , λόγω της κρίσης , τα πάντα έχουν νεκρωθεί.

 

Για να επιβιώσουν οι κάτοικοι , ο ένας δανείζεται από τον άλλο.

Ο καιρός περνά μέσα σ' αυτή τη  θλιβερή ατμόσφαιρα , ώσπου μια μέρα έρχεται ένας , και ζητάει ένα δωμάτιο , στο ξενοδοχείο του χωριού.

Ο ξενοδόχος του λέει την τιμή , και εκείνος προπληρώνει με ένα χαρτονόμισμα των 100 Ευρώ.

Πριν ακόμα ανέβει στο δωμάτιο του , ο ξενοδόχος πηγαίνει το χαρτονόμισμα στο χασάπη , στον οποίο χρωστάει ακριβώς 100 Ευρώ.

Ο χασάπης παίρνει το χαρτονόμισμα  και τρέχει να το δώσει στον κτηνοτρόφο , που τον εφοδιάζει με κρέας. 

Ο κτηνοτρόφος παίρνει το χαρτονόμισμα , και πηγαίνει να το δώσει στην κουρτιζάνα του χωριού , που της χρωστάει κάποιες τρυφερές ώρες που πέρασαν μαζί.

Εκείνη με τη σειρά της τρέχει , και το δίνει στον ξενοδόχο που του χρωστάει μερικές βραδιές , που χρησιμοποίησε τα δωμάτια του , με τους πελάτες της.

Όπως άφηνε το χαρτονόμισμα στη ρεσεψιόν , ο τουρίστας που μόλις κατέβηκε από το δωμάτιο του , λέγοντας στον ξενοδόχο ότι δεν του αρέσει και άλλαξε γνώμη , αρπάζει το χαρτονόμισμα και φεύγει.

Τελικά τίποτα δεν ξοδεύτηκε , κανείς δεν έχασε , κανείς δεν κέρδισε και όλα τα χρέη ξεχρεώθηκαν!

Μήπως κάπως έτσι , θα μπορέσομε να βγούμε από την κρίση;